Fot. Centrum Jogi Satyanada Australia Mangrove Mountain

Wstęp

Jeszcze w latach pięćdziesiątych XX wieku  filozoficzny aspekt jogi znany był tylko garstce osób, natomiast praktyczna strona nie była znana w ogóle. Joga była postrzegana jako filozofia, jako forma dyscypliny stosowana do wzmocnienia ducha, umysłu, ciała i życia.

Wiedza teoretyczna została rozpowszechniona dopiero w minionym stuleciu głównie dzięki  Swamiemu Vivekananda, Sri Aurobindo, Ramana Maharishi, Swami Kuvalayananda, Baba Ram Das, Swami Sivananda, Yogi Ramacharaka.

Wszystkie wymienione osoby stosowały zasady jogi w swoim życiu  i przyczyniły się do rozpowszechnienia tradycji szkoły jogi. Obecnie w Indiach uznawane są dwie szkoły jogi : szkoła Południowa i szkoła Północna.

Głównym propagatorem szkoły Południowej jest . T. Krishnamacharya, nauczyciel Deshikachara i  Iyengara. Szkoła Południowa wierzy, że najwyższy poziom perfekcji może być osiągnięty przez zdobycie fizycznej perfekcji.

Szkoła Północna jest szkołą bardziej medytacyjną, stosującą jako podstawę swojej ideologii Joga Sutry Patanjalego. W Joga Sutras główna uwaga kierowana jest na zarządzanie umysłem i schematami myślenia. Joga Patanjalego jest rozpoznawana jako Północna szkoła jogi.

W ramach Północnej Szkoły jogi funkcjonuje wiele różnych tradycji i kultur. Wszystkie mają jedną cechę wspólną: joga jest praktyką i dyscypliną, poprzez którą możliwe jest wzmocnienie własnej natury, realizacja sensu człowieczeństwa  i wyzwolenie ukrytego wewnętrznego potencjału, który prowadzi do osiągnięcia stanu  zrównoważonej, perfekcyjnej istoty ludzkiej.

To właśnie w ciągu ostatnich 50 lat wizjonerscy mnisi indyjscy przeczuwali, że joga stanie się potrzebą przyszłych społeczeństw. W szkole Północnej osobą, która uruchomiła proces upowszechniania jogi stał się Swami Sivananda, pieszczotliwie nazywany „guru dziadkiem” jogi Satyanandy. To on nadał dynamicznego  rozpędu rozpowszechnianiu się jogi, przesuwając jogę z poziomu filozofii do praktyki.

Fot. Swami Sivananda

Swami Satyananda, uczeń Swamiego Sivanandy otrzymał,  od swojego guru, w latach pięćdziesiątych XX-go wieku misję opracowania, w oparciu o  starożytny systemu jogi, systemu jogi prostego i dostosowanego do współczesnych czasów, tak aby każdy człowiek,  niezależnie od jego rasy, pochodzenia, sprawności fizycznej,  wieku mógł z niego korzystać w życiu codziennym.

Fot. Swami Satyananda

Swami Satyananda podjął się tej misji traktując jogę jako naukę o sposobie na szczęśliwe życie.

Założenie Bihar School of Yoga przez Swamiego Satyanandę było kulminacją życzenia Swamiego Sivanandy o rozwijaniu zintegrowanej ścieżki jogi. Ponieważ Swami Satyanada był pionierem w upublicznianiu jogi i łamaniu mitów na jej temat, poza Indiami system jogi prezentowany przez Bihar School Yoga jest znany jako Satyananda Joga.

Satyanada Joga znana jest na całym świecie jako system jogi mocno osadzonej w tradycji starożytnej jogi i jednocześnie adaptowany do potrzeb współczesnego stylu życia.  Satyananda Joga wykorzystuje praktyki  wszystkich gałęzi  jogi: Hatha, Raja, Karma, Jnana, Mantra, Bhakti tworząc z nich zintegrowany pakiet jednolitych i jednocześnie elastycznych praktyk, które w prosty sposób mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Swami Satyananda  rozwinął własne praktyczne i głębokie rozumienie praktyk jogi pochodzące z  Wedyjskich i  Tantryckich tradycji. Przez długie lata  studiował starożytne skrypty  eksperymentując na sobie  różne praktyki.

Swami Satyananda opracował:

• serię ćwiczeń o nazwie pawanmuktasana series; jest to seria pozycji bardzo prostych, dostępnych każdemu, praktyk uwalniających przepływ energii w ciele składająca się z trzech grup:

•             pozycje anty-reumatyczne,
•             pozycje trawienne, wzmacniające brzuch i dolny odcinek kręgosłupa,
•             pozycje uwalniające energię zamkniętą w napiętych miejscach ciała (shakti bandhas) ,

• techniki shatki bandhas – uwalnianie energii mentalnej zamkniętej w ciele objawiające się miejscowym skurczem/napięciem; napięciom mentalnym towarzyszą napięcia w punktach ciała, a uwolnienie napięć w ciele uwalnia umysł i zablokowane emocje,

i pogrupował różne asany w grupy zgodnie z ich oryginalną, starożytną pozycją i celem.

Utworzył również system pranajam (technik oddechowych), który jest powszechnie nauczany na całym świecie  i zdefiniował różne techniki medytacyjne pochodzące z Tantr, których nauczał w formie:

• antar mouna – praktyka medytacyjna polegająca na powstrzymywaniu się od mówienia i zachowaniu ciszy,
• ajapa japa – praktyka medytacyjna polegająca na ciągłym, spontanicznym powtarzaniu mantry,
• trataka – praktyka koncentracji polegająca na stałym wpatrywaniu się w jeden punkt,
• chidakasha dharana – praktyka koncentracji na przestrzeni świadomości rozumianej jako obszar głowy od czakry gardła (okolica gardła) poprzez czakrę trzeciego oka (okolice punktu między brwiami) do czakry korony (okolice czubka głowy),
• prana vidya – praktyka sterowania przepływem prany (wewnętrznej energii)
• yoga nidra – jogiczna technika psychicznego snu, w trakcie której osiąga się głęboką fizyczną, mentalną i emocjonalną relaksację i która może prowadzić do osiągnięcia wyższych stanów medytacyjnych.

Cała zawartość książek publikowanych przez Bihar School of Yoga jest rezultatem eksperymentów prowadzonych przez Swamiego Satyanandę przez całe jego życie.

Satyananda joga różni się od zwykłej jogi. Jednym z powodów jest to, że Satyananda joga jest rozwojowa, jest to szkoła w której rozwijana jest idea jogi. Jeśli joga stanie się częścią środowiska człowieka, ludzką potrzebą i częścią ludzkiego życia i kultury, wtedy stanie się uniwersalna i dynamiczna, progresywna i inspirująca. Joga Satyananda wpasowuje się w tą kategorię.

Starożytne praktyki są nieustająco studiowane, a wiedza z nich pochodząca powszechnie udostępniana, nie w jednym szczególnym aspekcie, lecz celem pełnego rozwoju człowieczej natury i osobowości poprzez jogę. (Saraswati, N., 2000)

Yoga is a mighty culture in the sense that its influence on man will be academic, intellectual and spiritual.

Joga jest  potężną kulturą w tym znaczeniu, że jej wpływ na człowieka może być akademicki, intelektualny  i duchowy.

(Saraswati, S., 1980,p.3)

Zajęcia  Satyananda Jogi

Typowe zajęcia jogi Satyanandy są kombinacją praktyk asany, pranayamy, medytacji i/lub jogi nidry, co angażuje fizyczne, mentalne, emocjonalne i duchowe aspekty ludzkiej natury.

Celem umożliwienia praktykującemu osobistego doświadczania jogi, w systemie Jogi Satyanandy nauczyciel stosuje ustne instrukcje z demonstracją ograniczoną do minimum. Nauczyciel koncentruje swoją uwagę na obserwacji praktykujących. Jeśli praktykujący wykonuje coś nieprawidłowo lub ma trudności, instrukcje są natychmiast modyfikowane,  ze szczególnym zwróceniem uwagi na aspekt poprawności i bezpieczeństwa wykonania asany .

Nauczyciel ograniczając demonstracje do minimum daje praktykującym możliwość zamknięcia oczu przez większość praktyki, co zwiększa uważność na reakcje ciała i umysłu na poszczególne praktyki. W efekcie, praktykujący staje się bardziej zinternalizowany i ma większe szanse rozwinięcia własnej praktyki w ramach swoich możliwości i ograniczeń. Konkurencyjne podejście do praktyki zostaje w naturalny sposób wyeliminowane, co zmniejsza prawdopodobieństwo poczucia wyalienowania lub  nieodpowiedniości albo  podkarmienia własnego ego.

Ponieważ instrukcje są głównie ustne, praktykujący angażuje się w koncentrację na jednym elemencie: głosie nauczyciela. Ta technika udoskonala koncentrację i wspomaga internalizację powodując, że praktyka staje się pełniejsza.

Z upływem czasu nauczyciel dostrzegając postępy praktykujących lub napotkane trudności ma możliwość modyfikowania praktyki zapewniając praktykującym lepsze przewodnictwo.

Satyananda Joga nie postuluje żadnych politycznych lub religijnych przekonań. Daje każdemu, niezależnie od społecznego pochodzenia, narzędzia do poprawy zdrowia, osiągnięcia spokoju umysłu i realizacji inspiracji życiowych. Jogę Satyanadę mogą praktykować wszyscy, niezależnie od poziomu zaawansowania fizycznego i doświadczeń życiowych.

Swami Satyananda wycofał się z publicznego życia w roku 1988, aby skoncentrować  swój czas i energię na podniesienie swojego ludzkiego życia na poziom wszechbytu. Misję koordynacji Jogi Satyanandy przekazał swojemu następcy Swami Niranjanananda.

Fot. Paramahamsa  Swami Niranjanananda

Na czym polega Satyananda Joga?

Ujmując najprościej – poprzez skierowanie uważności na wszystkie aspekty istoty ludzkiej, Satyananda Joga zachęca do delikatnego wprowadzenia równowagi pomiędzy ciałem, umysłem, emocjami  a duchem, głową, sercem i rękoma. Swami Satyanada wyjaśnia:

Today distrust is rampart all over, with families and nations facing civil wars; and yet man is simultaneously launching a new search in quest of himself. If I were asked now for a way to earthly harmony, I would have to say: Carry the message of yoga from shore to shore and from door to door.

W dzisiejszych czasach nieufność buduje mury wszędzie dookoła nas, w rodzinach, między narodami doświadczającymi wojen domowych; człowiek znowu zadaje sobie pytanie o poszukiwaniu sensu życia. Gdybym został teraz zapytany o sposób na  spokój na Ziemi odpowiedziałbym: Nieście wiadomość o jodze od wybrzeża do wybrzeża, od drzwi do drzwi.

(Saraswati, S., 1974, p.0)